Klimaatverandering. Het is niet iets dat we graag bespreken in het vrachtvervoer. En met een goede reden…
De industrie is een grote consument van fossiele brandstoffen, maar oplossingen voor het probleem leiden vaak tot gesprekken over vrachtwagens zonder bestuurder – een idee dat niet goed samen gaat met de gemiddelde (menselijke) vrachtwagenchauffeur.
Als branche zijn we meer gericht op het verlagen van brandstofkosten en het winstgevender worden. Maar dat is zaken doen, toch?
We willen ook graag praten over hoe we meer jongeren kunnen aanmoedigen om met vrachtwagens te rijden. Het enige probleem is dat klimaatverandering iets is waar veel van die jonge mensen echt gepassioneerd over zijn.
Hoe kan een industrie die op gespannen voet staat met de klimaatverandering – en nog erger, geheel terughoudend is om dat feit te erkennen – ooit een leeftijdsgroep aantrekken die zo toegewijd is aan het redden van de planeet?
Het is een lastige…
Natuurlijk zijn er veel vrachtwagenbedrijven die met elkaar praten over klimaatverandering. En er zijn er veel die inspanningen doen om de uitstoot en brandstofkosten te verlagen, omdat ze een gevoel van maatschappelijk verantwoord ondernemen voelen (niet alleen omdat ze de winst willen beschermen).
Het zijn echter de bedrijven die het meeste doen om zich te verwijderen van fossiele brandstoffen waarvan bestuurders vaak minder geneigd zijn om over te praten. We rollen liever met onze ogen dan hun verdiensten te bespreken.
Misschien moet de industrie stoppen met het rekruteren van jonge mensen om vrachtwagens te besturen en beginnen met te laten zien dat vrachtwagenchauffeurs ook een positieve impact op de planeet kunnen hebben.
Sommigen beweren misschien dat de industrie haar eigen ergste vijand is. In zijn pogingen om technologie te ontwikkelen die brandstof efficiënter is, heeft het de indruk gegeven dat technologie beter is dan een ervaren vrachtwagenchauffeur. Iets wat duidelijk niet waar is.
Geen enkele technologie komt in de buurt van de prestaties van een menselijke bestuurder. Dus waarom zou een industrie zijn best doen om de mensen die centraal staan in zijn activiteiten te vervreemden, in dit geval de vrachtwagenchauffeurs?
Er zijn genoeg vrachtwagenchauffeurs die open staan voor nieuwe technologie. Maar ze willen ermee kunnen werken, het begrijpen en er meer van kunnen maken dan wat het al is.
Hetzelfde kan gezegd worden voor de volgende generatie vrachtwagenchauffeurs; ze willen het gevoel hebben dat ze de wereld een betere plek maken en als technologie de manier is om dat te doen, dan zeggen ze: ‘Kom maar op!’
Vermindering van koolstofemissies hoeft niet te betekenen minder vrachtwagenchauffeurs. Vrachtwagenchauffeurs zijn in feite de sleutel tot het succes ervan. Wanneer vrachtwagenchauffeurs de training, het respect en de verantwoordelijkheid krijgen die ze nodig hebben om hun werk goed te doen, zullen ze reageren met loyaliteit en toewijding. (Betere betaald krijgen zal de klus ook klaren, maar dat is een discussie voor een andere keer).
Natuurlijk moet alternatieve brandstoftechnologie een meer haalbare optie worden voordat deze door de industrie kan worden overgenomen. Maar terwijl dat gebeurt, kan de industrie haar steun betuigen aan deze milieuvriendelijke innovaties.
Het kan bestaande (en toekomstige) vrachtwagenchauffeurs met respect behandelen. En het kan de wereld laten zien dat de vrachtwagenbranche een echt verschil kan maken voor de wereld om ons heen.
Praten over klimaatverandering kan je uit je comfortzone halen, maar je ervaring als bestuurder kan het gesprek op het goede spoor houden.
