Toen vorig jaar het nieuws naar buiten kwam dat er in het VK 39 mensen dood achter in een koelwagen waren gevonden, was er een overweldigend gevoel van walging, niet in de laatste plaats in de sector van het wegvervoer.
Mensen in de industrie weten al een tijdje dat dit soort activiteiten plaatsvond. Transportbedrijven zijn zich er terdege van bewust dat hun voertuigen het doelwit zijn van mensen die wanhopig op zoek zijn naar een beter leven. En chauffeurs hebben zelf pogingen gezien van migranten die op andere vrachtwagens probeerden te klimmen.
Maar vaker wel dan niet, hadden de bestuurders van de voertuigen waarin verstekelingen zijn gevonden geen idee dat er menselijke vracht aan boord was. En dat is precies wat de criminelen hopen. Hoe minder ze weten, hoe minder waarschijnlijk het pad naar hen terug zal leiden.
Iedereen die bij mensenhandel betrokken is profiteert van de wanhopige situaties waarin andere mensen zich bevinden. En hoewel er wenkbrauwen kunnen worden opgetrokken over het bewustzijn in de industrie van mensenhandel, is er een enorm verschil tussen bewust zijn van dit soort activiteiten en ervan profiteren.
Maar het is een ingewikkeld probleem. Toen het verhaal over de Essex-vrachtwagen voor het eerst werd uitgezonden, werd algemeen aangenomen dat de bestuurder onschuldig was. Hij was gewoon een andere nietsvermoedende bestuurder die een niet-begeleide aanhangwagen had opgepikt om te ontdekken dat die aanhangwagen in werkelijkheid in een doodskist was veranderd. (Hij heeft sindsdien schuldig gepleit aan samenzwering om bij de illegale immigratie te helpen en de zaak gaat verder).
Toen kwamen de rapporten dat de vrachtwagen bestuurd en geregistreerd werd door een bedrijf in Bulgarije. In de sector van het goederenvervoer over de weg is dit niet ongewoon en totdat een wetswijziging de handel in Ierland vergemakkelijkt, zal dit blijven gebeuren.
De media beschouwden deze informatie als ‘bewijs’ en liepen ermee weg, maar het enige dat het deed was de aandacht van de echte kwestie afleiden. Dat mensenhandelaren schijnbaar boven de wet opereren en er vaker wel dan niet mee wegkomen.
Het zijn de chauffeurs, vervoerders en verladers die achterblijven om de gevolgen onder ogen te zien. Als ze wisten dat ze mensen smokkelden, dan is het goed dat ze dat moeten.
Maar dat laat degenen aan de top van de criminele keten er elke keer weer mee wegkomen en die blijven doen wat ze doen.
Het is moeilijk om een oplossing te vinden, maar wordt het niet tijd dat we allemaal een beetje harder proberen om die oplossing te vinden.
