Sms’en tijdens het rijden is duidelijk een vreselijk idee. Terwijl jij het misschien nooit doet, kun je niet bepalen wat andere weggebruikers achter het stuur doen.
De opkomst van mobiele technologie in combinatie met de huidige ‘productiviteitscultuur’ heeft geleid tot een toename van afgeleid autorijden.
Volgens een onderzoek van de American Automobile Association is afgeleid autorijden het belangrijkste gevaar op de weg geworden. 88% van de ondervraagden is van mening dat afgeleid autorijden toeneemt, vergeleken met rijden onder invloed (45%), rijden onder invloed van drugs (33%) en agressief rijden (20%).
En het is een vergelijkbaar verhaal in Europa. Uit eerder onderzoek is gebleken dat chauffeurs hun telefoons vaak gebruiken tijdens het rijden. 36% van de automobilisten in de Tsjechische Republiek gaf bijna elke keer toe dat ze hun telefoon gebruikten, terwijl in Spanje en Ierland 25% van de chauffeurs in beide landen bekende dat ze hun telefoon gebruiken tijdens het besturen van een voertuig.
Voor wagenparkbeheerders met als topprioriteit chauffeurs, de gemeenschap en voertuigen veilig te houden, is dit zorgwekkend.
Voor sommigen ligt de sleutel in de neurowetenschappen.
Iedereen kent de risico’s die ermee gemoeid zijn, maar veel bestuurders gaan nog steeds uit van een ‘het zal mij niet gebeuren’ houding. Maar hoe meer chauffeurs het cognitieve proces begrijpen dat gekoppeld is aan afgeleid autorijden, hoe meer ze de impact op de verkeersveiligheid herkennen.
Het afgeleid rijden kan worden onderverdeeld in drie categorieën: visueel, handmatig en cognitief. Visuele afleiding houdt in dat een chauffeur zijn ogen van de weg haalt, waarbij handmatige afleiding betekent dat hij zijn handen van het stuur moet halen. Ze zijn allebei niet ideaal op het gebied van verkeersveiligheid, maar ze zijn eenvoudig te begrijpen.
Cognitieve afleiding is complexer. Het verwijst naar wanneer een bestuurder hun aandacht wegneemt van het autorijden, waardoor het risico op het missen van belangrijke rij-aanwijzingen toeneemt, ondanks dat hun ogen op de weg zijn.
Sms’en tijdens het rijden valt in alle drie de categorieën.
Om het in perspectief te plaatsen, kan het sturen van een tekstbericht tijdens het rijden vijf seconden duren voor een bestuurder. Maar met een snelheid van 90 km/u komt dat neer op het rijden met je ogen dicht over de lengte van een voetbalveld.
Vermoeidheid is een ander groot probleem. Het missen van slechts één of twee uur slaap kan het risico op een bestuurdersfout meer dan verdubbelen. Hoe vermoeider de bestuurder, hoe minder ze bewuste aandacht en een vermogen hebben om veranderingen in de rijomgeving te herkennen en erop te reageren. Voeg daar extra afleiding aan toe, zoals sms’en of zelfs gewoon een slokje koffie nemen en het risico op een ongeluk neemt nog verder toe.
Dat gezegd hebbende, niet alle chauffeurs vallen in de categorie afgeleid rijgedrag, maar het is belangrijk dat wagenpark managers doen wat ze kunnen om het risico te minimaliseren. Het begrijpen van menselijke prestaties kan hierbij helpen, evenals een aangepast beleid om bestuurders te verplichten voldoende te slapen of te stoppen voordat ze bellen of voedsel eten.
De wegen kunnen veiliger worden wanneer managers en chauffeurs de gevaren van afgeleid autorijden volledig begrijpen.
Dan blijft gewoon de kleine kwestie over van andere bestuurders en hun benadering van afgeleid rijden. Hmmm…
